پس از به رسمیت شناختن دین مسیحیت در امپراطوری بیزانس، مسیحیان توانستند آزادانه به تبلیغ دین خود بپردازند. این مردمان از ساختمانهای رومی به نام Basilica الهام گرفته و برای ساخت کلیساها از آن بهره بردند. این کلیساها اغلب دارای بخشهایی نظیر محراب، سالن مرکزی و حیاط بوده و به صورت صلیب مانند طراحی شدهاند. مسیحیان از ستونها و پنجرههای فراوانی در معماری ساختمانهای کلیسا استفاده نمودند که جلوهای خاص به آن میبخشید. از کلیسای سنت پیتر در شهر روم میتوان به عنوان نمونهای بینظیر در این دوره نام برد.