در نخستین سالهای ظهور مسیحیت به دلیل وجود قوانین بازدارنده، مسیحیان از مکانی برای عبادت و گردهمایی برخوردار نبودند. با گذر زمان و کاهش محدودیتها، مردمان مسیحی از ساختمانهای رومیان به نام Basilica به عنوان محلی برای عبادت استفاده نمودند. به تدریج افزایش ثروت کلیساها باعث ایجاد بناهایی گشت که به دلیل عدم پذیرش عموم مردم، با نمای بیرونی سادهای طراحی میشدند اما در داخل با به کارگیری حکاکیها و طرحهایی از طلا و نقره، سعی در نمایش شکوه و قدرت مسیحیت داشتند.