دوبان بخشهایی از رنسانس فرانسه به همراه هنر مدرن و کلاسیک ایتالیا را به دانشگاه وارد نمود و به این طریق دنیای ایدهآلی ساخت. وی در یکی از اتاقها نقاشی آبرنگ بزرگی از مکالمات هنرمندان در قرون مختلف را پیاده نمود. دوبان در نهایت در حالی در سال 1870 در گذشت که تمام عمر خود را صرف مراقبت و نگهداری از دانشگاه هنرهای زیبای فرانسه نمود. این دانشگاه در حقیقت حکم فرزند وی را داشت.