در دوره ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها- پایتخت آمریکا» حوادث ناگوار ایالات‌متحده پس از نابودی انسان را بررسی خواهیم کرد. همه‌‌ی ما به‌خوبی می‌دانیم که روزی حیات بشر بر روی زمین به پایان خواهد رسید. آیا می‌توانید آینده شهرهای مدرن و صنعتی را بدون حضور انسان تصور کنید؟ در این مستند با ما همراه باشید تا از اتفاقات غیرقابل‌تصور و آینده تلخ پیشرفته‌ترین شهرهای امریکا آگاه شوید. لس‌آنجلس معروف به شهر «فرشتگان» یکی از این شهرها است. بناها و نمادهای معروف این سرزمین رؤیایی تا مدت‌ها پایدار خواهند ماند اما سرانجام توسط عامل بی‌رحمی به نام طبیعت فرومی‌پاشند. از سوی دیگر رطوبت نیز روند تخریب سازه‌ها را افزایش می‌دهد و لس‌آنجلس را به سمت روزهای اولیه‌اش بازمی‌گرداند. دانشمندان معتقدند پس از گذشت صدسال، تخریب‌ها به‌گونه‌ای افزایش می‌یابند که بزرگ‌ترین شهر کالیفرنیا نیز قابل‌شناسایی نخواهد بود؛ اما پیش‌ازاین مدت چگونه سپری می‌شود؟ پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که در نخستین روزهای ناپدید شدن بشر، حیوانات باغ‌وحش بزرگ لس‌آنجلس کم‌کم تلف می‌شوند. در این میان برخی گونه‌ها مانند فیل‌ها قفس را شکسته و به سمت خیابان‌ها می‌گریزند. آن‌ها فرمانروایان جدید شهرهایی محسوب خواهند شد که سرشار از زباله‌های انباشته‌شده انسان‌هاست. بخش عظیمی از این زباله‌های متعفن نیز توسط فاضلاب شهری به اقیانوس وارد و جان آبزیان را خواهد گرفت. پس از این اتفاق به‌راحتی می‌توان ساحل لس‌آنجلس را گورستانی از ماهی‌ها تصور کرد که به طرز وحشتناکی جان‌باخته‌اند؛ اما در آن‌سوی شهر هیچ اثری از معروف‌ترین نمادهای هالیوود باقی نخواهد ماند. این امر ثابت می‌کند که پیشرفته‌ترین و پرزرق‌وبرقترین شهر دنیا، بدون مراقبت انسان‌ها توان مقابله با دست قدرتمند طبیعت را ندارد؛ اما واشنگتن دی‌سی پایتخت سیاسی دولت آمریکا به سرنوشت متفاوت‌تری دچار می‌شود. در این مستند مشاهده خواهید کرد که طبیعت چگونه این شهر پرحاشیه را در چنگال مرگ فرو خواهد برد.

در دوره ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها- ارزشمندترین فلزات» قصد داریم سرنوشت فلزات گران‌بها را در دنیایی بدون انسان بررسی کنیم. فلز در تعاریف علمی به ماده‌ای گفته می‌شود که علاوه بر قدرت استحکام بالا دارای خاصیت رسانایی و چکش‌خواری باشد. همین ویژگی‌های کاربردی موجب گردید تا نقش بسیار مؤثری در پیشرفت صنعتی بشر ایفا کند. برای مثال آلیاژهای فولادی اصلی‌ترین مصالح در ساخت‌وساز هستند به‌گونه‌ای که مدرن‌ترین شهرها و سازه‌های مهندسی بر پایه آن‌‌ها بنا می‌گردند. اگر شهرهای پیشرفته را بدون آهن تصور کنیم هیچ نشانی از بلندترین آسمان‌خراش‌ها و یادبودهای فرهنگی به چشم نخواهد خورد. حال که از فولاد برای احداث مکانیسم‌های مهم بهره‌گیری می‌شود باید در حفظ و نگهداری آن نیز کوشا باشیم؛ زیرا اکسیژن و رطوبت هوا قاتل اصلی آن‌ها خواهد شد و به عمرشان پایان می‌دهد.‌ تنها فلزی که این روند فرسایشی را طی نمی‌کند «طلا» است، به همین دلیل جایگاه ویژه‌ای در زندگی بشر دارد. شفافیت این عنصر گران‌بها برخلاف دیگر فلزات، هیچ‌گاه تحت تأثیر عوامل مخرب طبیعی قرار نمی‌گیرد. ازاین‌رو در گذشته برای معاملات تجاری مورداستفاده قرار می‌گرفت یا جنبه زینتی داشت. امروزه نیز طلا ارزش گوهربار خود را حفظ کرده و مهم‌ترین پشتوانه اقتصاد کشورها محسوب می‌شود؛ سازمان‌های مالی این فلز باارزش را درون خزانه‌های فولادی قرار می‌دهند تا میراث خود را برای نسل آینده حفظ کنند؛ اما به‌راستی پس از نابودی نسل بشر چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود؟ آیا محکم‌ترین سازه‌های فولادی قدرت حفاظت از قیمتی‌ترین عنصر زمین را دارند؟ شاید نخستین روزها و سال‌ها اتفاق خاصی برای سازه‌های فلزی نیافتد اما سرانجام تغییرات بزرگی در سراسر دنیا پدید خواهد آمد. این تغییرات که عمدتاً با فروپاشی آسمان‌خراش‌ها و ویرانی کلان‌شهرها همراه است را در ادامه مستند مشاهده فرمایید.

مستند ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها- گیاهان و حیوانات مهاجم» سرگذشت زمین را پس از نابودی بشر به تصویر کشیده است. بشر همواره به دنبال نابودی گیاهان و حیوانات مهاجمی است که برای محل سکونتشان خطر جدی محسوب می‌شوند؛ اما پس از انقراض انسان‌ها، تمام موانع رشد این موجودات بی‌رحم و متصرف برداشته خواهد شد. گونه‌های مهاجم از کوچک‌ترین تا غول‌پیکرترینشان به سکونتگاه‌‌های بشر هجوم آورده و آن را به تصرف خود درمی‌آورند. نمونه‌ی بارز این گیاهان مهاجم، خزه‌های آبی هستند؛ آن‌ها زمانی توسط انسان‌ها جمع‌آوری می‌شدند اما در نبود بشر با سرعت بالایی گسترش می‌یابند. این گیاهان مهاجم با جذب تمام اکسیژن محیط، باعث نابودی گیاهان و موجودات اطراف خود خواهند شد. حیوانات مهاجم نیز یکی پس از دیگری در این قلمروها گسترش‌یافته و برای ادامه حیات به دنبال پیروزی از سایر گونه‌ها برمی‌آیند. مارهای پیتون گونه موفقی از حیوانات غول‌پیکرند که پیش‌ازاین، انسان‌ها از گسترش نسلشان جلوگیری می‌کردند؛ اما پس از انقراضشان، این مارها با برتری یافتن بر اصلی‌ترین رقیبشان محیط را به تسلط خود درآوردند. سرانجام گونه‌های مهاجم و نیروی عظیم طبیعت باعث تغییرات اساسی در سراسر جهان خواهند شد. اتفاقی که هیچ‌گاه کسی تصورش را نمی‌کرد در حال وقوع است؛ زمینی که تا پیش‌ازاین در تسلط بشر بود به متروکه‌ای وحشی تبدیل خواهد شد. گونه‌هایی از جانداران در نبرد برای ادامه حیات، جان خود را از دست می‌دهند و گونه‌های قوی‌تر باقی خواهند ماند. درحالی‌که اثر انگشت انسان از روی زمین پاک‌شده است، جهان به همراه گیاهان و حیوانات مهاجم تا ابد پایدار باقی می‌ماند؛ اما چه آینده‌ای در انتظار مقاوم‌ترین سازه‌های بشر است؟ برای سفر به دورانی که شهرها سقوط خواهند کرد شما را به تماشای این دوره دعوت می‌کنیم.

زندگی بعد از انسان‌ها- نابودی آب

در مستند ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها-سرنوشت دستاوردها» با نیرویی فاتح و مافوق قدرت انسان در جهان هستی آشنا خواهید شد. انقراض نسل بشر آغازشده است! جمله‌ای نگران‌کننده برای دانشمندان عصر حاضر که تحقیقات گسترده‌ای پیرامون خود به همراه داشت. مطالعات ژنتیکی ثابت کرد که نژاد انسان‌ها در آستانه نابودی قرار دارد. پژوهشگران پیشرفت تکنولوژی و وضعیت نابسامان زمین را عامل اصلی می‌دانند و احتمال وقوع یک حادثه عظیم کیهانی را پیش‌بینی کرده‌اند؛ اما نابودی بشر موضوع اصلی ما نیست بلکه قصد داریم سرنوشت دستاوردهای مهم را در دنیای پس از انسان‌ها به تصویر بکشیم. غول‌پیکرترین آن‌ها پل‌های معلق هستند که از بستر آبی عمیق‌ترین رودها عبور می‌کنند و جز پرطرفدارترین مناطق برای عکاسی شناخته شده‌اند. «گلدن‌گیت» یکی از معروف‌ترین پل‌های جهان است که هر بازدیدکننده‌ای را به تحسین وا‌می‌دارد اما چنین عظمت حیرت‌انگیزی جاودان خواهد ماند؟ رفتار طبیعت با بزرگ‌ترین نماد قدرت انسان، یکی از موضوعات جذاب داستان است. سپس به سراغ معروف‌ترین اثر «لئوناردو داوینچی» یعنی «تابلوی مونالیزا» یا همان «لبخند ژکوند» می‌رویم. به‌منظور محافظت و پیش‌گیری از تخریب، این اثر تاریخی درون محفظه‌ای شیشه‌ای در موزه «لوور» پاریس نگهداری می‌شود. به ‌نظر شما زیباترین نمایشگاه تاریخی دنیا می‌تواند خانه ابدی مونالیزا باشد؟ مسلماً انسان در بقاء گنجینه‌های خود نقش ارزنده‌ای دارد؛ به‌طوری‌که پس از نابودی آن، همه‌ی دستاوردهایش توسط طبیعت دستخوش تغییرات چشم‌گیری خواهد شد. با تماشای این مستند به حقایق شگفت‌انگیزی دست می‌یابید که دیدن آن خالی از لطف نیست.

دوره ویدیویی «زندگی پس از انسان‌ها-بقا» پایداری و دوام مستحکم‌ترین سازه‌های بشر را در دنیای بدون انسان بررسی خواهد کرد. بی‌تردید جنگ‌افزارها با مقاوم‌ترین مصالح ساخته می‌شوند زیرا وظیفه تأمین امنیت سرزمین‌ها بر عهده‌شان است. این ادوات زرهی به سه گروه زمینی، دریایی و هوایی تقسیم‌شده‌اند که هرکدام بنا بر شرایط مأموریت محوله، دارای ویژگی‌های خاصی هستند. برای مثال ناوهای جنگی دائماً در معرض رطوبت قرارگرفته‌ و خطر پوسیدگی بیش از حملات دشمن تهدیدشان می‌کند. ملوانان برای مقابله با پوسیدگی راهکارهای متفاوتی دارند که یکی از پیشرفته‌ترین آن‌ها در ناو «میزوری» بکار رفته است. میزوری پرآوازه‌ترین سازوبرگ نیروی دریایی امریکا محسوب می‌شود چراکه پیمان آتش‌بس جنگ جهانی دوم روی عرشه این کشتی به امضا رسید. کلید طلایی مأموریت‌های بلندمدت میزوری دستگاهی بود که با فرستادن پالس‌های الکتریکی به صفحات فولادی از پوسیدگی ممانعت می‌کرد؛ اما عملکرد این دستگاه تنها به قسمت‌های زیر آب محدود می‌شد و مابقی قطعات به نگهداری خدمه نیاز داشت. درحالی‌که این شناور غول‌پیکر به‌عنوان موزه نظامی در هاوایی لنگرانداخته و مرتب رنگ‌آمیزی می‌شود اما بخش‌هایی از آن دچار پوسیدگی هستند. حال تصور کنید سرنوشت میزوری در دنیای بعد از انسان چگونه خواهد بود. آیا می‌تواند بار دیگر خود را نجات دهد؟ بدون شک چند ساعت پس از نابودی بشر، اختلال در شبکه برق‌رسانی موجب ازکارافتادن دستگاه الکتریکی کشتی می‌گردد. سپس مرغ‌های دریایی حمله هوایی تازه‌ای را تدارک می‌بینند و دانه گیاهان را به عرشه خواهند انداخت. رفته‌رفته شاهد رشد گیاهان همچنین افزایش جمعیت پرنده‌ها روی عرشه هستیم. از سوی دیگر با پاره شدن طناب‌های لنگرگاه، میزوری سرنوشتی جز سرگردانی در آب‌های آزاد نخواهد داشت. برخلاف تصور این کشتی مسافت زیادی را طی نمی‌کند؛ اما اتفاق ناگوارتری در انتظار آن است که شما را به تماشای آن دعوت می‌نماییم.

زندگی بعد از انسان‌ها- ویرانی

دوره ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها – دخمه تمدن» تلاش‌های انسان برای ارتباط با نسل آینده را موردبررسی قرار داده است. یکی از آداب‌ورسوم گذشته، دفن گنج‌ها و اشیاء باارزش به‌منظور استفاده مجدد یا بهره‌گیری وارثین از آن بود. این گنجینه‌ها معمولاً در دالان‌های زیرزمین پنهان می‌شدند و اغلب مورد چپاول قرارگرفته یا برای همیشه مخفی مانده‌اند. یافتن دفینه‌های تاریخی، به‌جز منزله مالی، بازگوکننده بخش بزرگی از فرهنگ و شرایط گذشته است؛ ازاین‌رو برخی دولت‌ها همچون ایالات‌متحده امریکا درصدد ساخت تاریخچه‌ای برای انتقال تمدن نسل بشر به وارثان زمین برآمدند. سرانجام تلاش آن‌ها در سال 1940 به موفقیت انجامید که ثمره‌ آن «دخمه تمدن» نام گرفت. ایده اصلی تالار تمدن از قدمت 6177 ساله یک تقویم قدیمی مصری جرقه خورد. این محفظه‌ی زمان زیر خروارها خاک جایی در ایالت «جورجیا» امریکا قرار دارد و لوازم دست‌چین شده‌ای را شامل می‌شود. بنیان‌گذاران دخمه امیدوارند که محتویات آن، بینش و فرهیختگی انسان را برای نسل آینده یا جایگزینان احتمالی بشر بازگو کند. به‌راستی در قرن‌های پیش‌رو چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ آیا حیات ساکنان امروزی زمین تا آن زمان ادامه خواهد داشت؟ طبق پیش‌بینی‌ مدت‌ها قبل از فرارسیدن روز موعود، نه‌تنها انسان بلکه تمام دستاوردهایش نیز از بین رفته‌اند. شاید تصور نابودی مدرن‌ترین سازه‌های جهان غیرممکن تلقی شود اما بدون رسیدگی انسان پایان خوشی در انتظارشان نخواهد بود. هم‌اینک ساختمان‌های مخروبه بسیاری در گوشه و کنار دنیا به چشم می‌خورند که در حال فروپاشی و تجزیه هستند. دلیل اصلی تخریب بناها عامل قدرتمندی به نام طبیعت است زیرا پیشروی گیاهان پس از انقراض بشر سرعت چشم‌گیری دارد؛ به‌طوری‌که تمام شهرهای جهان را تصرف نموده و کنترل دوباره سیاره را در اختیار می‌گیرند. حال اگر سایر پدیده‌های طبیعی را مدنظر قرار دهیم روند نابودی سازه‌های بشر افزایش خواهد یافت؛ حتی ممکن است یادبودهای دخمه تمدن نیز زیر آوارها مدفون بماند، به همین دلیل دانشمندان در جستجوی راهکارهای بهتری هستند. شیوه‌هایی همچون صندوق زمان فضایی، لوح‌های کوچک تمدن، ساعت 10.000 ساله و موارد حیرت‌انگیز دیگر که در این دوره برایتان شرح می‌دهیم.

مستند ویدیویی «زندگی بعد از انسان‌ها- سرگذشت مکان‌های مقدس» سرنوشت بناهای مذهبی را پس از نابودی بشر به تصویر می‌کشاند. انسان؛ موجودی که خود را اشرف مخلوقات می‌پندارد، همیشه مدعی‌ست که سازه‌هایش تا اَبد جاودان باقی خواهند ‌ماند؛ اما به نظر شما امکان جاودانگی بناهای بشر، در دنیای بدون انسان‌ وجود دارد؟ برای بررسی ماندگاری سازه‌ها به سراغ مشهورترین معماری‌های تاریخی و مذهبی سرتاسر جهان خواهیم رفت و تغییرات احتمالی آن‌ها را بررسی می‌کنیم. یکی از بزرگ‌ترین این اماکن، «سن پیتر» کلیسای مذهبی مسیحیان در واتیکان است. این کلیسا که معروف‌ترین اثر هنری دوره «رنسانس» محسوب می‌شود طی ۱۲۰ سال تلاش مشهورترین معماران جهان بنا گردید. سن پیتر یک روز پس از نابودی بشر، خالی از میلیون‌ها انسانی خواهد شد که هرروز برای عبادت به آنجا می‌آمدند. به‌تدریج پرندگان دانه‌‌هایی را با خود به کلیسا ‌آورده و سبب رشد گیاهان و تبدیل آن به مخروبه‌ای خالی می‌شوند. این اتفاق در حالی به وقوع می‌پیوندد که کلیسا هنوز پابرجا بوده و گنبد منحصربه‌فرد آن بدون کوچک‌ترین تغییری استوار باقی‌ست. در نقطه‌ای دیگر از جهان مجسمه «مسیح رهایی‌بخش» در شهر «ریودوژانیرو» هنوز دچار تغییرات محسوسی نشده است. این مجسمه در سال ۱۹۳۱ میلادی در بالای کوه «کورکووادو» ساخته شد که نماد پذیرش تمام انسان‌ها با آغوشی باز بود؛ اما تا چه مدتی به همان استواری باقی می‌ماند؟ به نظر می‌آمد این اثر تا مدت‌ها همچنان باشکوه برقرار باشد درحالی‌که روند فرسایش و تغییرات جوی، آن را متحمل آسیب‌های جدی خواهد ساخت. سرانجام ۵۰۰ سال پس از غیبت انسان‌ها از روی زمین، تمام ساختمان‌ها و سازه‌های بشر تخریب می‌گردند؛ به‌طوری‌که دست ویرانگر طبیعت حتی بر مکان‌های مذهبی نیز رحم نکرده و طبق پیش‌گویی‌های کتاب مقدس، مناظر زیبای مذهبی به جهنم تبدیل‌ خواهند شد؛ اما به‌راستی این پایان تراژدی غمناک میعادگاه‌های مذهبی بشر است؟ در حقیقت هنوز هم پس از گذشت هزاران سال، مکان‌های مذهبی وجود دارند که باصلابت و زیبایی اولیه خود پایدارند. تماشای این اماکن‌ به‌جامانده و راز استواری آن‌ها در ادامه مستند تاریخی- مذهبی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

دوره ویدیویی «مرگ ماه، مرگ زمین» تأثیرات بی‌همتا و خارق‌العاده مهم‌ترین قمر منظومه شمسی را به تصویر می‌کشد. در سامانه خورشیدی بیش از 150 قمر مختلف وجود دارد اما هیچ‌یک به‌اندازه ماه بر حیات سیاره خود تأثیرگذار نبوده است. در حالت کلی گردش متعادل زمین با چهارفصل منظم و پایدار به همراه گونه‌های متنوع گیاهی و جانوری از وجود ماه سرچشمه می‌گیرند. جالب است بدانید در ابتدا زمین از گدازه‌های سنگی و آهن مذاب تشکیل‌شده بود و هیچ قمری نداشت. فوران‌های پیاپی، جو زمین را به‌قدری سنگین کرد ‌که امکان حیات برای هیچ موجودی حتی میکروب‌ها میسر نبود؛ اما در این حین مهم‌ترین برخورد سیاره اتفاق افتاد و سرنوشت جدیدی تاریخ زمین را رقم زد. شبه سیاره‌ای تحت تأثیر نیروی گرانش «مشتری» بزرگ‌ترین اختر منظومه قرار گرفت و با سرعت بالایی به زمین برخورد کرد. در اثر این اتفاق تکه‌های مذاب پوسته زمین در هوا پراکنده و یک بازوی 8 میلیارد کیلومتری را تشکیل دادند. رفته‌رفته تکه‌های کوچک توسط تکه‌های بزرگ جذب شدند و پس از گذشت چند سال، ماه پدید آمد. جرم ماه همانند یک لنگر، انحراف محور زمین را به ثبات کشاند و سرعت چرخش آن را کاهش داد. از سوی دیگر نیروی واکنشی زمین نیز بر ماه تأثیرگذار بود و باعث عقب‌نشینی آن گردید. هرچه ماه دورتر می‌رفت سرعت چرخش زمین نیز کاهش می‌یافت؛ با تکرار این فرآیند طی میلیاردها سال، یک شبانه‌روز زمین از 5 ساعت به 24 ساعت افزایش یافت. دانشمندان معتقدند که ماه هرسال 1.5 اینچ از زمین دور می‌شود و تا 1 میلیارد سال آینده شبانه‌روز را به 26 ساعت خواهد رساند. این اتفاق به‌قدری آرام رخ می‌دهد که هیچ تأثیر محسوسی ندارد. آیا تاکنون فکر کرده‌اید اگر ماه بتواند از تأثیر گرانشی زمین بگریزد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شاید ماه تکه سنگی خشک و عاری از حیات به نظر برسد اما روی حیات زمین تأثیر بسزایی دارد. اگر ماه به‌طور ناگهانی از منظومه شمسی محو شود فجایع ناخوشایندی در انتظار زمین خواهد بود. وقایعی که می‌تواند موجب انقراضی گسترده، تغییرات عجیب آب و هوایی بین قطب‌ها و صحراها شود. ثبات و پایداری از بین خواهد رفت و موجودات ناشناخته جایگزین جانداران امروزی می‌شوند. در این دوره به بررسی جامع این‌گونه حوادث می‌پردازیم و شما را با دنیای مرموز موجودات ماورایی آشنا خواهیم کرد.

در مستند ویدیویی «طلوع زمین» با عملکرد اداره کل هوانوردی و فضا، به‌اختصار «ناسا» و اهدافش آشنا خواهید شد. ناسا به‌عنوان سازمان ویژه تحقیقات و اکتشافات فضایی امریکا فعالیت گسترده‌ای دارد. شعار اصلی این سازمان کسب اطلاعات مفید برای جوامع بشری و انجام ناممکن‌ها است. بدین منظور جهت انجام پروژه‌های علمی موشک‌ها، ناوها و فضاپیماهای بسیاری را به فضا پرتاب می‌کنند. یکی از مشهورترین مأموریت‌ها در دهه 60 میلادی و هم‌زمان با اوج آشفتگی جهان، فرود آمدن انسان به کره ماه بود. درواقع این پروژه تنها شانس امریکا برای شکست کشور شوروی در مسابقات فضایی محسوب می‌گردید؛ بنابراین در راستای رسیدن به هدف، مقدمات مأموریت آپولو را فراهم آوردند و موشک‌های بسیاری را آزمایش کردند. اولین مأموریت باسرنشین «آپولوی 1» نام داشت که متأسفانه با شکست مواجه شد و فضانوردان آن طی سانحه‌ی آتش‌سوزی جان باختند. این حادثه باعث شد که 6 پرواز بعدی بدون سرنشین صورت گیرد تا مهندسین از ایمنی فضاپیما اطمینان حاصل کنند. در برنامه‌ریزی ابتدایی قرار بود که فرایند فرود انسان به ماه طی مأموریت‌های آپولوی 7 تا 11 انجام شود؛ اما هیچ‌کس نمی‌دانست پیشنهاد ارسال مستقیم آپولو به ماه ایده چه کسی بود؟ ناگهان دستوری صادر شد که روند آزمایشی را فراموش کنید و قبل از کریسمس، آپولوی 8 را مستقیماً به کره ماه بفرستید. این ایده برای فضانوردان ناسا بسیار ترسناک بود اما سرانجام خدمه آپولوی 8 پیدا شدند و آموزش فشرده‌ای دیدند. هدف آپولوی 8 علاوه بر بُعد علمی، جنبه سیاسی هم داشت. آن‌ها می‌بایست قبل از روس‌ها این کار را انجام می‌دادند زیرا این موفقیت سیاسی برای دولت آمریکا بسیار ارزشمند بود. نهایتاً زمان پرتاب فرارسید و 3 فضانورد برای اولین بار بیش از هر فرد دیگری در جهان از سیاره زمین فاصله گرفتند. اما رمز موفقیت آپولوی8 موضوع جذابیست که شمارا به تماشای آن دعوت می‌نماییم.

در دوره ویدیویی «سیاره زندگی» قصد داریم چگونگی آغاز حیات در کره زمین را برایتان شرح دهیم. منشأ اصلی حیات پدیده‌ای است که همواره ابهامات بی‌شماری دارد اما این مستند زیروبم تمام سؤالات را بررسی خواهد کرد. برای درک بهتر موضوع به آغاز شکل‌گیری زمین، دوره حیات باکتری‌های تک‌سلولی باز خواهیم گشت. بارش‌های شهابی آن زمان باعث زلزله و فوران آتش‌فشان‌ها از دل زمین می‌شد فعالیت‌های متعدد آتش‌فشانی با ریختن حجم انبوه گدازه‌های مهلک در بستر اقیانوس‌ها، محل زندگی میلیون‌ها باکتری را از بین برد؛ اما در میان قربانیان این حادثه، نجات‌یافته‌ها پایه‌های اصلی تکامل حیات را بنا نهادند. ازآنجایی‌که دیگر زیستگاه مناسبی وجود نداشت، باکتری‌های بازمانده‌ برای سازگاری با شرایط جدید، جذب نور خورشید و فتوسنتز را برگزیدند. مهم‌ترین نتیجه این فرایند، آزادسازی اکسیژن و پیدایش اشکال مختلف حیات بود که تمام آن‌ها از یک منبع مشترک سرچشمه می‌گرفت منشأ گونه‌های جانداران، سلولی به نام «لوکا» است که در اصطلاح زیست‌شناسی به «آخرین جد مشترک جهانی» شهرت دارد. دانشمندان معتقدند این سلول طی برهم‌کنش‌ مولکولی، ساختارهای پیچیده امروزی را پدید آورد اما چگونگی این فرایندهای شیمیایی برای مدت‌ها مشخص نبود؛ سرانجام شیمیدان امریکایی «استنلی میلر» طی بازسازی شرایط اولیه زمین توانست ترکیبات آلی لازم برای شکل‌گیری موجودات را پدیدار سازد. آزمایش او به‌عنوان مهم‌ترین کشف علم زیست‌شناسی ثبت گردید و مبنای تشکیل حیات از آن نشأت ‌گرفت. درواقع بر اساس نظریه میلر برای آغاز حیات به آب مایع نیاز نیست بلکه با ‌لایه‌ سطحی بخار امکان‌پذیر است. بدین منظور تحقیقات گسترده‌ای پیرامون آفرینش حیات انجام شد و با کشف «اکستریموفیل‌ها» به اوج خود رسید. اکستریموفیل ارگانیزم‌هایی هستند که در شرایط سخت محیطی قابلیت زندگی و بقا دارند. برخلاف تصور، میلیون‌ها حیات در یخچال‌های قطبی، صحراهای به‌شدت خشک یا محیط‌هایی غیرقابل‌سکونت همچون بستر اسیدی رودخانه «ریو تینتو» جاری است. میکروارگانیسم‌های کشف‌شده در رودخانه ریو تینتو انگیزه اصلاح ژنتیک و تغییر ساختار تکامل موجودات را برای دانشمندان ایجاد کرد؛ اما طی انجام آزمایشات متعدد شانس اصلاح مکانیسم و تولید اشکال متفاوت نابود شد. برخلاف اینکه فعالیت‌های بشر تاکنون کاهش تنوع زیستی را به دنبال داشته است، پژوهشگران امیدوارند در آینده گونه‌های سازگارتری ایجاد کنند. به نظر شما آفرینش چنین موجوداتی امکان خواهد داشت؟ از شما دعوت می‌کنیم تا آینده مبهم حیات را در این مستند مشاهده نمایید.